Marzanna Graff, Artur Barciś: „Rozmowy bez retuszu”

Wielokrotnie już to pisałam, ale napiszę raz jeszcze, bardzo lubię czytać biografie i wywiady, a "Rozmowy bez retuszu" z Arturem Barcisiem są nie tylko ciekawe, ale też niesamowicie sympatyczne. Odnosi się wrażenie, że pan Artur to bardzo przyjazny i niesamowity człowiek oraz aktor, reżyser. Co ciekawe również pisze i w tej książce możemy przeczytać jedno z jego opowiadań.

Patrząc na role Artura Barcisia w telewizji i w teatrze zawsze odnosimy wrażenie, że wchodzi w rolę całym sobą, że nikogo innego nie mógłby tak dobrze zagrać, jak właśnie postać którą oglądamy. I za każdym razem przeżywamy zdziwienie, gdy widzimy go w kolejnej produkcji i znowu mamy to uczucie. Jednak jego droga aktorska nie była usłana różami, nie dość, że jest szczupły i niższego wzrostu to na dodatek nie otrzymał od razu angażu w teatrze. Musiał zawalczyć o swoje. Dostawał drugoplanowe, niewielkie role w ważnych filmach, a później następowała cisza... Jak po zagraniu w "Dekalogu". Po "Miodowych latach" przywarła do niego łatka Norka i nawet występując w teatrze słyszał z widowni: "To Norek!"

Cezary Żak po graniu Karola w "Miodowych latach" otrzymał angaż w serialu dla niego stworzonym "Ranczo", a Artur Barciś znowu miał grać drugoplanową rolę. Zbuntował się. Otrzymał obietnicę zagrania w serialu dla niego napisanym i czekał tak kilka lat - serial w końcu powstał, ale niewiele odcinków. Zdecydował dołączyć do ekipy "Rancza" i znowu zaskoczył widownię. Zagarnął uwagę widzów i przeobraził się w nową postać tak świetnie, że usłyszał: Norek, ale zrobiłeś się niesympatyczny.

Sądzę, że książka przypadnie do gustu ludziom lubiącym ten gatunek literacki, lubiącym Artura Barcisia i zaglądającym z zaciekawieniem za kulisy teatralne.

Pani Marzannie Graff należą się brawa za tak poprowadzoną rozmowę i uchwycenie ciekawych scen z życia studenta, aktora, reżysera.